"twieë sképpe zôvel én ieëne semént": twee schoppen zavel en één cement = twee schoppen zand en één cement. Zôvel, zavel: afgeleid van het Latijnse sabulum (zand). Vroeger, tot de eerste wereldoorlog, bestond hier de de gewoonte om in de huizen rond de kachel zand op de vloer te strooien. 't Was de "zôvelman" (zandman) met zijn "zôvelkérre" die de streek bevoorraadde. Enkele plaatsnamen met zôvel - zavel: " 't Zôvelol" , het Zavelhol. Zo heette het huis nummer 2 in de Roosdaalse Woestijnstraat (asfaltweg van de kapel van de Woestijn naar De Haas). Zavelhol verwijst naar de vroegere zandwinning op deze plek.

"Zôvelbérg", Zavelberg: het hooggelegen gehucht op de grens tussen Oetingen en Vollezele. De Gooikse Bergstraat loopt erdoorheen. Hier waren vroeger zandwinningen. Het terrein werd genivelleerd.

"Saffelbérg": hooggelegen Lenniks gehucht waar de Saffelbergstraat doorheen loopt. Op de heuveltop staat de O.-L.-Vrouwkapel, waar een mooie legende aan verbonden is… Waar vandaag in de Saffelbergstraat huis nummer .. staat en in de wei ernaast bevonden zich zavelputten waar aan zandwinning werd gedaan. Als wolfjes (met heem op het kasteel van Oplombeek daar in de buurt) speelden we daar in 1948 en 1949 op zondagnamiddag in de verlaten zandputten. In de maand mei gingen we met de leidsters eerst een Marialiedje zingen in de kapel. Na het ravotten rustten we wat uit in de schaduw van de linden rond de kapel…

Onze welpenleidsters waren toen Pelagie Billens ("Akela"), Pelagie Van Snick ("Bagheera"), Marie-Thérèse Langhendries ("Baloo") en Madeleine Dedobbeleer ("Chil").