Guuëks
Ien Késter wier de Brenoustroeët érmokt. Ik kan nemieë zéggen oê lank dat 't lein és.
De kassâ wier opgebrouken, want ze goenken asfalt léggen.
Dei kassâsjtjieënn lân op ne gruuëtn uuëp op de kant van 't stroeët oeën 't begin van de Brenoustroeët oeën of oemtrénjtj réchtouver Bellemans gien da métoeële rômen én duire mokt.
't Was ne gruuëtn uuëp mei duûzenden kassâ-en. Ze kwampen verzeikerd va Knost. En ze woeërn niê versleitn: kassâsjtjieënn verslèètn niet. 't Was goê geriêf vui 'n opriet of 'n ofgat èùt te kassâ-en. Ze woeërn te kuuëp oeën vèèf frang per stuuk. Da was 'n okkozje.
Ien Késter woenjn ien dânn tèèd de kantniêr. De kanjtjniê, zégge z' ien Késter. Aj ietjn Gastong Van Goitsenhoven en a woenjn ien Késterbruuge. Ze wérk was ziên dat de proviensjeboeën ien orde was én de wérken opvolgen.
Op nen dag zôt Gastong op ze gemak e glas te drienken in 't stamenei oeën de Viêr Ermen ien Erfliengen. Al mei ne kieë kwamp doeë ne ménsj bienn. A zôg Gastong én a zâ: "Doeë és doeë ien Késter ieënn beizeg mei kassâsjtjieën te loeën." "Ah?" zâ de kantniêr. A droenk ze glas èùt én vertrok.
As 'n ien Késter toêkwamp dèèn zôg 'n nen tréktèùr én 'n remork én ieën da beizeg was oeën den uuëp. De remork was al bekanst alfvol. De kantniêr stont al mei ne kieë ba em.
- "Awél, man", zâ Gastong, " én wat doêje gâ iê ann?"
- "Awél", zâ dâ ménsj, "vui de woeërèèd te zéggen, iek bén doeë tèùs 'n dieël kassâ-en oeën 't opbreiken vui betong te léggen. En iek zâ ien m'n èègen: iek za ze bâ dâ gruuëtn uuëp kappen op 'n oek van de Brenoustroeët en de boeën van Engen. Demei bén iek er van af. 't Zal op dei ieëneste sjtjieëne mieër nieë oeënkommen."
- "Niêziêke van" zâ de kantniêr ket "venèèr oploeën of iek zét aa op den boek."
En de man lodjn z'n remork vol én reit noeër èùs.
Deis iestoure èè Jean Hendrickx van Uuëtiengen ma vertéljdj op de 17de miêjèèt van 2006.