Stad Berrevoets

"Stad Berrevoesj" is de spotnaam die de naburige gemeenten aan Liedekerke gaven. In het vredige en vruchtbare Pajottenland leefden de mensen braaf, gelukkig en vooral welvarend rond de kerktoren. In een uithoek van dit Pajottenland lag Liedekerke, arme grond, arme mensen. Om te overleven moesten de Liedekerkenaren hun brood ver van huis gaan verdienen. Ze trokken naar de koolmijnen of op "campagne" in Frankrijk. Velen kwamen in Brussel als metser aan de kost. Hierdoor hadden ze de "wereld gezien", Liedekerkenaren waren niet de brave volgzame schapen, maar eerder eigenzinnige levenslustige optimisten die van aanpakken wisten, en daarom door de naburige dorpen met argwaan werden bekeken. "Stad" verwees naar hun weinig landelijke levenswijze, terwijl" Berrevoesj" er op wees dat ze arme drommels waren die hun kinderen geen schoenen konden kopen. Voor de Liedekerkenaren werd deze spotnaam evenwel een eretitel die herinnert aan de doorzettingskracht waarmee hun voorvaderen moeilijke tijden hebben overleefd.

Messentrekkers

In Liedekerke worden de inwoners messentrekkers genoemd omdat er onder de uitgaande jeugd vaak gevochten werd (wordt).