Messentrekkers

De tweede naam: messentrekkers, is van recentere datum. Ook alweer omdat Laarne lang geïsoleerd is geweest (voor 1950 waren er nog geen verharde wegen en de toegangswegen stonden vaak onder water) was de bevolking weinig happig op indringers, zeker wanneer mannen van buiten de gemeente een stapje deden in de richting van een jonge vrouw tijdens het uitgaan, liep deze vrijpostigheid vaak af in een gevecht. De Laarnenaars waren ervoor gekend uit te gaan met een mes in hun sok gestoken voor die gelegenheid.

Ganzendrijvers

Deze spotnaam is de oudste. Laarne was tot in de 18de eeuw een gemeente met arme gronden die niet zo geschikt waren voor veehouderij. Ook waren er veel moerassige meerslanden en gronden die aan niemand toebehoorden, waarop men ganzen liet grazen. Vandaar 'ganzendrijvers'; de arme Laarnenaars lieten hun ganzen op al deze wilde en moeilijke stukken hun buikje rond eten.