17 september 2016

Het was nu eens niet voor de kinderen van het 3de of 4de leerjaar van Strijland en Oetingen dat ik mocht gidsen op de Kesterheide. Nee, het waren ook (ex-)leraars en wel specifiek die van het instituut De la Salle in Molenbeek, een school die helaas reeds een 20-tal jaren opgedoekt werd. Ik deed dit op aanvraag van onze enthousiaste medewerker van de Kring, Roger Poelaert uit Oetingen. En of ik dit graag deed, niet alleen omwille  van de vriendschap en collegialiteit, maar ook omwille van de kans die ik kreeg om het prachtige landschap en de speciale monumenten op de Kesterheide bekend(er) te maken.

Na een receptie aangeboden op het gemeentehuis in Gooik-centrum, trokken zo’n 30-tal oud-leraars (met de auto) naar de Kesterheide. Daar konden we, onder een stralend blauwe hemel, met een heerlijke herstzon, de ene na de andere bijzondere plaats bezoeken en er wat uitleg over geven. Van het praalgraf van Staf De Clercq en met daarrond het prachtig zicht op de streek van het Pajottenland en Brussel in de verte, naar de IJzeren Man, verstopt achter de bomen. Dan naar de weide van Pervivo – ontroerende momenten – en daarnaast het grote ijzeren Christuskruis en de kruisweg, de Watertoren en de Radar, met opnieuw een mooi landschap, deze keer in de richting van Kester, Heikruis en andere dorpjes in de richting van Edingen. En natuurlijk vergeten we het beklemmend verhaal van de Tongsnijders van de Heide niet! Deze plaats – de Kesterheide – zit vol symboliek en verhalen.