De Alvermannekens van Meeuwen

In Meeuwen hebben ooit Alvermannekens gewoond. Ze waren een meter en vijf tot een meter en tien klein. Later, toen ook ’s avonds missen werden gelezen en er voor elke mis de klokken werden geluid, konden de Alvermannekens al dat gelui niet meer aan en ze vertrokken naar Spitsbergen in Noorwegen. Ze pakten alles wat niet te heet of te zwaar was, behalve wanneer je er een kruis op legde, dan bleven ze er af. Soms zaten ze in de schuur vuur te stoken tegen het droge hooi aan. Maar dat vuur brandde niet echt. Er was een boer en die had een stuk leder in een pot gelegd zonder er een kruis op te leggen. Natuurlijk waren de Alvermannekens ermee weg. Toen ze begonnen te eten zei een van hen: "Ik ben nu honderd en tien jaar oud, maar ik heb zelden zoiets taais onder de tand gekregen!"