Mastentoppen

De Brechtenaars worden mastentoppen genoemd omdat ze vroeger dennenappels (mastentoppen) als brandstof voor de haard gingen rapen in de bossen.

Struiven

Brecht (Dialect: Bracht en Braacht). "De Brachtse struiven." De Brechtenaars dragen vanouds de spotnaam Brachtse struiven, omdat zij vroeger zeer veel boekweitstruiven, een bijzondere soort pannenkoeken van boekweitbloem ("boekeideblom") bakten. De spot vermeldt dat zij eertijds het wapenschild van Sint-Michiel, hun patroon, als een koekenpan of als een wafelijzer aanzagen. In het wapen van Brecht komt het wapen voor der familie de Lalaing. Het waren 11 rode ruiten op een zilveren schild; het heeft dus veel gelijkenis met een wafelijzer.’s-Gravenwezel (Bij 't volk: Wezel en Schrawezel - "Schraal Wezel"). Mogelijk een woordspeling met de naam der gemeente. Toch is de grond er over 't algemeen schraal en zandig. De "Halse Pieren" - "Magerhal". De inwoners van Halle heten de Halse Pieren en hun dorp Magerhal, omdat, zegt men, de grond er zo mager is, dat men er maar één enkele pier gevonden heeft. Deze ligt aan een dikke boom met een ketting vastgebonden in de hof van de pastoor. Vóór die tijd had men daar nooit een pier gezien. Toen men er bij toeval een uitgroef, was er geen mens in geheel Halle die 't beest kende, noch de pastoor, noch de burgemeester, noch iemand van de Raad. Allerlei veronderstellingen werden gemaakt, toen een vreemdeling, die door 't dorp kwam, het dier herkende en plechtig verklaarde: "Wel mensen, dat is een pier, een heel gevaarlijk beest! Zijt er toch voorzichtig mede, want hij zou ongelukken kunnen doen!" Om de pier onschadelijk te maken, lei men hem gevangen.